Het werk van de geest

Op dinsdagavond 26 augustus 2003 rond half twaalf draaide ik met trillende handen mijn laatste shagje. Ik wist dat het de laatste zou zijn. En nu in 2021 kan ik dat wel bevestigen, het was echt de laatste.

Later in dat jaar 2003 stond ik op een zondagochtend na een kerkddienst op het kerkplein wat te kletsen, zoals te doen gebruikelijk. Sommige mensen stiefelden de kerk uit en liepen meteen naar de auto of naar huis, maar velen bleven staan te praten. Ik ook op die dag en vreemd genoeg, weet ik nog bijna op de tegel nauwkeurig waar ik stond. Ik was in gesprek met de apotheker en zijn vrouw en mijn stoppen met roken kwam ter sprake. Zij legde een verband met het werk van de Heilige Geest, maar ik kan de precieze uitspraak niet meer citeren. Het doet er ook niet toe wat er exact werd gezegd, belangrijker voor dit verhaal is dat ik nog wel weet wat ik dacht: Echt niet, hier is geen Heilige Geest aan te pas gekomen. Ik heb ooit besloten om te gaan roken en nu heb ik besloten om niet meer te roken. Hier heb ik naar toegewerkt, mezelf toegesproken en uiteindelijk met mezelf de afspraak gemaakt om op die bewuste dinsdagavond de laatste te roken. Het idee om het zo te doen was niet van de Heilige Geest maar van mijzelf met a little help from my friend Jan Geurtz, auteur van De Opluchting.

En waarom kom ik hier nu mee op de proppen?

We schrijven 2003 en die gebeurtenis op het kerkplein is er één geweest van de vele die hebben geleid of hebben bijgedragen tot mijn ontkering. Mijn afvallig worden is echt niet van het ene op het andere moment gebeurd. Als ik grote stappen neem, is mijn burn-out in 2006 zeker een volgende stap op het onzekere pad van geloofsafval geweest. Een wandeling die heel veel energie heeft gekost, maar uiteindelijk ook enorme ruimte heeft opgeleverd.

En het kan geen toeval zijn, maar ik lees net op wikipedia de pagina over Jan Geurtz en wat lees ik daar:

“Volgens Geurtz kunnen mensen in hun vroege jeugd, door een gebrek aan liefde of aandacht, een gevoel van fundamentele zelfafwijzing ontwikkelen. Om de pijn daarvan af te dekken zoeken zij hun toevlucht tot allerlei verslavingen bijvoorbeeld door middel van drugs.”

Wikipedia over Jan Geurtz

Nu zal ik niet beweren dat ik geen liefde of aandacht heb gehad, maar een bepaalde mate van fundamentele zelfafwijzing is mij niet vreemd. Waar dat me aan doet denken dat iemand mij eens voorhield dat ik valse bescheidenheid ten toon spreidde. Was het dat? Of had het te maken met die fundamentele zelfafwijzing? Hier zal vast ng wel eens wat over komen boven borrelen, maar voorlopig ligt het onderwerp nog op mijn innerlijke snijtafel.

Photo by Les Anderson on Unsplash