Schelden doet geen pijn

In mijn beleving zei mijn moeder dat vroeger nogal eens. Of dat ‘nogal eens’ ver naast de feitelijke waarheid zit, weet ik niet. Misschien is het me wel bijgebleven omdat schelden toch niet fijn voelde en het achteraf pas als pijn gedefinieerd kon worden? Het doet er ook niet toe. Het is slechts het bruggetje naar een website die ik bij toeval tegenkwam.

Dat toeval kwam tot stand omdat ik op zoek was naar een wat creatievere, glimlachopwekkende benaming voor ‘Archief’. Zoals je ziet, staat er nu *)  ‘Vroeger was alles beter’, maar eerlijk gezegd heb ik die gewoon gejat van VandenB. Ik verwacht dan ook dat deze term, op mijn website althans, zijn langste tijd heeft gehad. Die verwachting komt uiteraard alleen uit als ik actief verder zoek. En al googelend op archief ander woord kwam ik terecht op www.onzetaal.nl, een website die, hoewel allang in mijn favorieten, een mij onbekende rubriek presenteerde waarbij alternatieven worden gevraagd voor met name Engelse woorden. Aldaar doorklikkend naar de nieuwe rubriek ‘Gaten in onze taal’,  die niet blijkt te bestaan, brengt een extra klikje op het logo me naar home. Op de openingspagina staat op 23 oktober een link naar een weblocatie waar je je Automatisch Ouderwetsch kunt laten Uitfoeteren.

Heb je daar wat aan? Nee, zult u zeggen. Ja, zeg ik, want je krijgt er mooie woorden voor terug zoals: vermomde guichelaar, onbeschaamderik en landtloopend geboefte. Geweldig toch. Taal is als muziek en muziek als taal.

En zo zijn we weer bij boeken, want de ND-recensent schreef vanmorgen ‘Muziek is als taal en taal als muziek’ over het nieuwe boek van Anna Enquist. Wat zal ik doen? Zal ik ‘Contrapunt’ voor mijn verjaardag vragen, het gewoon kopen of kijken of het al in de bibliotheek beschikbaar is. Dilemma. 

*) nu was toen. Nu staat er Schuurtje.